Wijnton.Be - De onafhankelijk regionale fruitige wijnsite.
  Home Agenda Proefnotities Fotoboek Zoeken Contact  

Dag bezoeker, klik hier om in te loggen. Klik hier om lid te worden.

Op zoek naar oude druivenrassen (Duitse kruisingen) . Fruitige rassen !

Gepost op 27/07/2014 om 10:36 door Carl in de rubriek algemeen.

Het aantal bekende druivenstokken, zou vermoedelijk bij de 5000 rassen zijn. Bij gekende kweekcentra's, blijft men ijver om nieuwigheden op de markt te brengen. Het kan 10 jaar duren, indien men een algemeen beeld bezit van het ras, betreffende zijn hoedanigheid. Meestal gaat men deze nieuwigheden dan ook gaan planten bij verschillende wijnboeren, regio's , om een hulp te bieden voor de opvolging van dit ras.

Vooral de gevoeligheid van ziektes, productie, zuur- suikervormingen, oogstdata's, allerhande karakters houden ze goed in het oog. Ook onze Vlaamse wijnboeren krijgen onderzoeksplanten, die beschermd, van andere planten een groeiperiode krijgen. Voor bio-en natuurlijke wijnen, gaat men een stap vooruit - Europa zal dit in de toekomst stimuleren zonder scheikundige producten te gebruiken.

Volgende beschrijvingen van vermoedelijk nog onbekende rassen, bij de wijnliefhebbers zijn goedgekeurd, en hebben al een bestaan . Ze zijn te vinden bij sommige Vlaamse wijnboeren , maar vooral bij de wijnboeren in Duitsland.



Een kennismaking

Domina

Uit Portugieser en Spätburgunder gekweekt blauw ras, dat vooral in de Duitse deelstaat 'Franken' van belang geworden.

Een kruising van Portugieser en Spätburgunder, is ontwikkeld als intens gekleurd ras voor rode wijnen met body. IN franken, staat daar 350 van de in totaal 400 hectare in Duitsland aangeplant.
De wijnen hebben veel kleur en body met aangename zuren en tannines. In de neus doen ze voorzichtig denken aan bramen, met daarbij een zekere rokerigheid.


Spätburgunder

Wat de Riesling in kwalitatief opzicht voor witte wijnen betekent, belichaamt de Spätburgunder of Pinot Noir onder de rode: dit zijn wijnen waarvoor de lat hoog ligt.

Het druivenras Spätburgunder of Pinot Noir behoort tot de zogeheten Burgunderfamilie en daarmee tot de vroegste rassen die in het westelijk deel van Centraal Europa uit wilde druiven veredeld werden. Karel de Dikke introduceerde het in 884 aan het Bodenmeer. In de 13e eeuw werd het in de Rheingau aangeplant, en in de 16e eeuw stond het vermoedelijk ook in de Pfalz. In de 18e eeuw is de druif mogelijk vanuit de Bourgogne naar de Ahr gebracht. Dankzij de opkomende productie van sekt kreeg de aanplant van Spätburgunder anderhalve eeuw geleden een krachtige impuls, omdat daarvoor pure Burgunderwijngaarden werden aangelegd. Synoniemen voor Spätburgunder zijn Pinot Noir en in delen van Baden Klevner.


Goede productie

In Duitsland zijn ongeveer 11.800 hectare wijngaard met Spätburgunder aangeplant. Dat komt overeen met een aandeel van ruim 10% van de totale aanplant. Producenten en consumenten tonen steeds meer waardering voor dit ras. Sinds het begin van de jaren negentig groeide de aanplant van Spätburgunder met meer dan 3000 hectare. De meeste stokken staan in Baden (bijna 5900 hectare) – met als zwaartepunt de Kaiserstuhl – en in de Pfalz (bijna 1600 hectare). Verder horen ook Rheinhessen en Württemberg met ruim 1200 hectare, evenals de Rheingau (400 hectare) en de Ahr met ruim 300 hectare tot de belangrijkste gebieden voor Spätburgunder. In tien gebieden staat hij op de lijst van Classicdruiven.


Teelt

Dit edele en zeer oude ras vraagt de nodige zorg en stelt hoge eisen aan klimaat en bodem. Het gedijt het beste in zogenaamde 'Rieslinglagen', dat wil zeggen de beste locaties. Wanneer de groeicondities goed zijn, dan bereikt de Spätburgunder een topvorm en beloont hij de inspanningen met enkele van de mooiste rode wijnen ter wereld.


Vinificatie en smaak

Spätburgunder wordt voornamelijk als droge rode wijn gevinifieerd, deels ook met een zeker restzoet. Hier en daar is ook rosé en sekt van Spätburgunder te vinden. Wanneer de druiven direct na de pluk geperst worden, dan wordt er uit het kleurloze sap een Blanc de Noirs gemaakt, een witte wijn uit blauwe druiven. In het geval van hogere kwaliteiten voeden veel producenten hun wijnen op in barriques.


In het glas

Spätburgunders hebben een fruitig aroma met daarin wat amandel. Ze zijn vol en zacht van smaak. De typische Spätburgunder kan ruiken naar rijp rood fruit, variërend van aardbeien tot kersen, of naar zwart fruit van bramen tot zwarte bessen. Bij barriquewijnen komen daar accenten van vanille en kaneel bij. Men maakt onderscheid tussen het klassieke en moderne type. Traditioneel werden de beste Spätburgunders uit zeer rijpe druiven gemaakt. Ze hadden een roestachtige tint met niet te veel kleurintensiteit en ze waren mild van smaak met weinig tannine. Naast dit klassieke type wordt de moderne Spätburgunder steeds belangrijker. Dit type heeft een krachtige rode kleur, meer tannine, minder zuren en ondergaat vaak een korte lagering in kleine eikenhouten vaten.

Rode Spätburgunders zijn ideaal voor herfst en winter. Ze kunnen het best geserveerd worden op een graad of 16. Krachtige varianten zijn uitstekende begeleiders van vleesgebraad, wild of kaas. Weissherbst doet het goed bij voorgerechten en zacht vlees of als aperitief.



Scheurebe

Het even intense als verleidelijke aroma doet denken aan zwarte bessen, perzik of rijpe peer. Scheurebewijnen zijn ideale begeleiders van een aromatisch-kruidige keuken, van voorgerecht tot dessert.

De ontdekker :

In 1916 slaagde druivenkweker Georg Scheu van de Landesanstalt für Rebenzüchtung Alzey, met zijn 88e zaailing van een serie kruisingen tussen Riesling en Silvaner, erin om een overtuigende nieuwe kruising te creëren die zijn naam zou gaan dragen. Die erkenning kwam pas eind 1945. Aanvankelijk noemde men de druif Dr.-Wagner-Rebe en vervolgens S 88 of Sämling.

Productie :

De kruising zelf kreeg erkenning in de jaren vijftig, toen het lukte om er Beeren- en Trockenbeerenauslesen van te maken. Vooral in Rheinhessen plantten wijnboeren het ras aan. In de jaren zeventig was er sprake van een hausse en verdubbelde de aanplant. Van de in totaal 1800 hectare aangeplante Scheurebe liggen er ongeveer 1000 in Rheinhessen, 400 in de Pfalz en 140 aan de Nahe. Ook in Baden en Franken worden goede resultaten met dit aromatische ras behaald. Met een aandeel van 2% in de Duitse aanplant geldt Scheurebe als een van de meest succesvolle kruisingen.


Teelt

De Scheurebe stelt aan zijn omgeving bijna even hoge eisen als zijn vader Riesling. Hij verdraagt vrij goed droge, arme bodems, voelt zich goed thuis op löss en kalkhoudende gronden. Het hout rijpt lang, terwijl de langdurige assimilatie van het bladerdek fruit met een hoog mostgewicht mogelijk maakt. De druiven bereiken hun rijpheid kort voor de Riesling. De zuurafbraak in de druiven van gemiddelde grootte begint relatief laat. Scheurebe is gevoelig voor wintervorst, evenals voor botrytis en oïdium.


Vinificatie en smaak


Scheurebe wordt bijna uitsluitend als Prädikatswein aangeboden, met de aantekeningen dat de smaakrichtingen 'lieblich' en 'süss' hier belangrijker zijn dan bij andere druivenrassen. De kleur varieert van lichtgeel via strogeel tot intens goudgeel. Zachte Kabinettwijnen en Spätlesen van gemiddelde kracht vallen op door een typische neus en een harmonieuze verbinding van levendige zuren en fruitig zoet. Het nadrukkelijke aroma doet meestal denken aan zwarte bessen, minder vaak aan mango, mandarijn, limoen, perzik of zeer rijpe peer. De edelzoete varianten kenmerken zich door een lange houdbaarheid en bieden na vele jaren een indrukwekkend bouquet met perzik of rozen.


In het glas

De verschillende smaakstijlen en kwaliteitsniveaus maken Scheurebe veelzijdig in het gebruik. Lichte Kabinett is ideaal om zo te drinken. Droge en halfdroge Spätlesen dienen zich aan als begeleiders van kruidig-aromatische ragouts met vis- of gevogelte en van Aziatische gerechten. Edelzoete Spätlesen en Auslesen passen perfect bij fruitdesserts.



Trollinger

In Württemberg is de Trollinger het meest geteelde ras voor rode wijn. Deze verteerbare wijn heeft zich ontpopt als de nationale wijn van 'Schwabenland'.

Zijn geboorte

Zuid-Tirol en het naburige Trentino zijn de bakermat van het ras, dat daar overigens Vernatsch heet. De Romeinen brachten de druif de Alpen over, om te beginnen naar de Bergstrasse en de Pfalz. In het midden van de 17e eeuw kwam hij ook terecht in Württemberg, waar de Duitse benaming Blauer Trollinger een begrip werd.


Productie

Tussen 1960 en 1990 groeide de aanplant van Trollinger in Duitsland met circa 1000 hectare tot een totaal van 2500. De afgelopen tien jaar is de aanplant vrijwel onveranderd gebleven. In Württemberg is de Trollinger de meest geteelde druif, voor Schwarzriesling en Lemberger. Buiten Württemberg zijn Trollingerwijnen vrijwel nergens anders te vinden (met uitzondering van een enkele producent in de Pfalz of in Baden). Slechts 35 hectare ligt buiten Württemberg. De concentratie in een van Duitslands zuidelijkste gebieden heeft een klimatologische reden, omdat de druif een lange vegetatieperiode nodig heeft om te rijpen. Bovendien is Trollinger uitgegroeid tot dé streekwijn bij uitstek.


Teelt

Verlangt een zeer goede ligging, die bovendien vorstvrij zou moeten zijn. Trollinger is met opbrengsten van 100 hl/ha een productief ras. Zodoende kan het ook op arme bodems staan en gedijen in ruim aangeplante wijngaarden. Het mostgewicht blijft meestal op het niveau van Qualitätswein, met gemiddeld 70 graden Oechsle. De zuurgraad valt met 7 tot 10 promille ongewoon hoog uit voor een rode wijn.


Vinificatie en smaak


De meeste wijnen worden gemaakt in een frisse, pittige stijl. Een beetje restzoet zorgt voor extra drinkbaarheid. Wijnen met hogere predikaten zijn zeldzaam. De lichte, levendige wijnen hebben geen jarenlange flesrijping nodig, maar zijn al direct op dronk. In de bloemige neus is een zachte muskaattoets of een hint van wilde kersen te ontdekken. De wijnen presenteren in het glas meestal een lichtrode kleur, in goede jaren ook wel een robijnrode. Verder wordt ook een Weissherbstversie aangeboden en is assemblage met Lemberger heel gangbaar. De druiven zijn vanwege hun sappigheid ook in trek als tafeldruiven.


In het glas

Het spreekt vanzelf dat een wijn die veel consumenten bijna dagelijks drinken uitermate verteerbaar is. Hij wordt vaak gedronken bij broodmaaltijden met charcuterie en past ook goed bij wit vlees of neutrale verse kaas.

De Trollinger voelt zich het beste thuis op warme bodems, in het bijzonder op keuper of muschelkalk. De late rijping, nog na de Riesling, vereist een nazorg en oplettendheid.



Prettige tastings !


Met dank aan de Duitse dienst voor veredeling van rassen.

Deca Juli 2014 ©

Afdrukvriendelijke versie
Log in om te reageren!
Nog geen reacties op dit bericht...

Wijnton.be beschikt over een team van deskundige personen om een degustatie bij u thuis, op een feest, in een club,... te begeleiden. Voor meer info neem contact op via ons contact-formulier.





Bekijk het volledig archief









Copyright 2009 Wijnton.Be - Door J. Santy voor C. Devriese